• Umów się na wizytę
  • Strefa pacjenta
Umów się na wizytę 793177877
HealthFlex
×
  • Strona główna
  • W czym pomagamy?
  • O Klinice
  • Nasz zespół
  • Oferta
  • Publikacje
    • Artykuły
    • Publikacje wideo
  • Kontakt
  • Umów się online
    • Andrzej Chrześcijanek
    • Magdalena Kolibska
    • Katarzyna Walicka
    • Sara Pawluk
    • Kamil Jurak
    • Artur Łojek
    • Marzena Widzińska

PNF – dla kogo, jak wygląda terapia i filozofia tej metody

PNF – dla kogo, jak wygląda terapia i filozofia tej metody

Obecnie Polska jest krajem z najwyższą liczbą organizowanych kursów PNF w Europie, a sama koncepcja jest jedną z podstawowych w usprawnianiu pacjentów z różnymi zaburzeniami aktywności codziennej oraz funkcji i struktur ciała.

Czym w ogóle jest PNF?

Dzięki dostarczaniu przez wzorce ruchowe wyraźnych informacji do mózgu, i przez to uruchomienie mechanizmów odtwarzania lub poprawy kontroli motorycznej (tj. mobilności, stabilności, zręczności i koordynacji), możliwe jest przywracanie utraconej funkcji ruchowej. PNF ma na celu nie tylko kształtowanie czynności nerwowo-mięśniowej lokalnej, tzn. potrzebnej do wykonania określonego ruchu, ale ma także wpływać na funkcje całego układu ruchu.

Jak rozszyfrować tajemniczą nazwę PNF?

P – Proprioceptywna – stymulująca receptory czuciowe, które odbierają informacje dotyczące ruchu i pozycji ciała w przestrzeni

N – Nerwowo – Mięśniowa – aktywizująca połączenia nerwowo – mięśniowe                                  

F – Facylitacja – ułatwienie, torowanie

„Filozofia leżąca u podstaw koncepcji rozpatruje człowieka (również osoby chore) w całości, zakładając istnienie niewykorzystanych potencjałów” 

Kabat 1950r

W jakich przypadkach wykorzystuje się PNF:

  • po udarach mózgu, urazach czaszkowo-mózgowych, urazach rdzenia kręgowego;
  • u pacjentów z chorobą Parkinsona, stwardnieniem rozsianym, stwardnieniem zanikowym bocznym, chorobami móżdżku, polineuropatiami, dystrofiami mięśniowymi; skoliozami;
  • po operacjach wszczepienia endoprotezy biodra lub kolana, rekonstrukcji więzadeł stawu kolanowego, po złamaniach kości;
  • z zaburzeniami oddychania, połykania.

Filozofia PNF

  1. Pozytywne nastawienie do pacjenta i jego problemów:
    • Pozytywne badanie i ocena (szukanie „mocnych stron” pacjenta)
    • Rozpoczynanie od aktywności, którą pacjent może wykonać samodzielnie
    • Nastawienie pacjenta na osiągnięcie sukcesu
    • Terapia pośrednia
    • Bez bólu (nie prowokować większego bólu, niż już istniejący)

2.   Mobilizacja rezerw (motywacja):

  • Aktywny udział pacjenta
    • Intensywny trening – powtórzenia, różnorodność ćwiczeń (zmiana pozycji, aktywności, środowiska)
    • Program treningowy

3. Myślenie funkcjonalne:

  • Aktywności codzienne, zadania ukierunkowane na cel
    • Terapia na poziomie struktury/funkcji ciała oraz poziomie aktywności (ICF)
    • Ocena i badanie zorientowane funkcjonalnie
    • Optymalizacja funkcjonowania pacjenta – uniezależnienie od osób trzecich – uczestnictwo we wszystkich składowych życia

4. Holistyczne spojrzenie na pacjenta (ciało, umysł):

  • W czasie badania i terapii (pośrednia/bezpośrednia)
    • Czynniki osobowe i środowiskowe (cielesne, intelektualne, emocjonalne)

Zasady główne torowania (ułatwiania) w koncepcji PNF

  1. Stymulacja eksteroreceptorów:
    1. Stymulacja dotykowa
      • Kontakt manualny (chwyt lumbrykalny)
      • Kontakt ze środowiskiem (piłka, taśma, wałek)
    2. Stymulacja słuchowa
      • Kontakt werbalny (komendy słowne)
      • Inne (dźwięki, gwizdek, muzyka)
    3. Stymulacja wzrokowa
      • Związana z ciałem pacjenta
      • Związana z otoczeniem
      • Kontakt wzrokowy pacjent – terapeuta

2. Stymulacja proprioceptorów:

  • Opór
    • Manualny
      • Otoczenie (wałki, ściana)
      • Z uwzględnieniem różnych rodzajów skurczu mięśnia
      • Trójpłaszczyznowy (trójwymiarowy)
    • Trakcja (odseparowanie partnerów stawowych względem siebie)
    • Aproksymacja (kompresja) – szybka, powolna lub utrzymywana
    • Bodziec stretchu
      • Impuls pobudzający rozciągnięty mięsień do skurczu
      • Stymulujący napięty mięsień do intensywniejszego skurczu

3.   Procedury:

  • Wzorce ruchowe
    • Timming – kolejność ruchu:
      • Sekwencja ruchu lub aktywności
      • Normalna kolejność ruchu we wzorcach PNF
      • Zmiana normalnej kolejności ruchu (Timing for emphasis)
    • Mechanika ciała terapeuty
    • Promieniowanie pobudzenia (irradiacja) i wzmocnienie (reinforcement)

4.   Sumacja bodźców czasowa i przestrzenna

Fizjoterapeuta PNF pracuje na macie z pacjentem z piłką
Praca na macie – jako podstawa pracy z pacjentem

Dlaczego?

  • Bezpieczna dla pacjenta
  • Nieograniczona możliwość ruchu
  • Praca funkcjonalna
  • Optymalna irradiacja
  • Nauka samopomocy, np. u często upadających pacjentów lub obawiających się upadku
  • Terapeuta i pacjent na jednym poziomie – ważny aspekt psychologiczny
  • Możliwość przygotowania wszystkich faz chodu
  • Możliwość pracy z większą grupą pacjentów

Zasady pracy na macie:

  • Osiągnij z pacjentem nową pozycję
  • Ustabilizuj tę pozycję
  • Wypracuj funkcję w nowej pozycji
  • Rozpoczynaj pracę od łatwych dla pacjenta pozycji i stymulacji
  • Zakończ pracę w najwyższej osiąganej przez pacjenta pozycji
  • Pracę można rozpocząć w dowolnej pozycji

Dzięki dostarczaniu przez wzorce ruchowe wyraźnych informacji do mózgu, i przez to uruchomienie mechanizmów odtwarzania lub poprawy kontroli motorycznej (tj. mobilności, stabilności, zręczności i koordynacji), możliwe jest przywracanie utraconej funkcji ruchowej. PNF ma na celu nie tylko kształtowanie czynności nerwowo-mięśniowej lokalnej, tzn. potrzebnej do wykonania określonego ruchu, ale ma także wpływać na funkcje całego układu ruchu.

Sprawdź w czym możemy Ci pomóc


Magdalena Kolibska, certyfikowana terapeutka PNF, FITS i NDT Bobath

793177877

asterion.osteopatia@gmail.com

UL. PAŚNIKOWSKIEGO 11A, Lublin

REGULAMIN KLINIKI

Najnowsze artykuły

  • Naturalny doping czyli na co biegacz powinien zwracać uwagę w codziennej diecie.
  • Napięcia w obrębie żuchwy a nietrzymanie moczu
  • Plagiocefalia – spłaszczenie skośne główki
  • Kiedy rozpocząć z dzieckiem naukę nocnikowania?
Asterion – Klinika osteopatii i fizjoterapii ©2020 Lublin